Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Ὁ Μικρὸς Αὐτοκράτωρ

Ὁ Μικρὸς Αὐτοκράτωρ

- Καλημέρα μικρέ.

- Καλημέρα κυρία.

- Σὲ βλέπω σήμερα στολισμένον
καὶ εἰς τὰ μάτια σου φλόγα
μαζύ μὲ τὸν ἄνεμον κατοικεῖ.

- Σήμερα κυρία,
γίνεται τὸ κορμί μου κάστρον
καὶ τὸ μυαλό μου λόγχη κοφτερή·
εἶμαι μόλις δέκα ἐτῶν
καὶ φαντάζομαι πὼς εἶμαι
τὸ καμάρι τῶν στρατιωτῶν.
 Ξέρεις κυρία,
σὰν σήμερα…
λέγομαι Ἀνδρειωμένος
καὶ εἶμαι τῶν Ἀχαιῶν παιδί,
ἄαα,ναί…
σὰν σήμερα γεννήθηκα,
29 τοῦ Μάη,
τῆς ἀνοίξεως ἀγαπημένη,
ἀλλὰ δὲν ἑορτάζω ἀκόμη.
Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος
κάνει τὰ μάτια μου νὰ κλαῖνε
καὶ τὸ δέρμα μου μὲ ἀνατριχίλα
νὰ εἶναι  ἐνδεδυμένον,
κρύβομαι,
μὴν μὲ ἰδοῦν τὰ κορίτσια νὰ κλαίω κυρία.

- Γιατί μικρὲ Ἀνδρειωμένε κλαίεις;
Γιατί τὸ κορμάκι σου καμαρώνει
καὶ τὸ βάδισμά σου
ζήλια εἶναι τῆς Δόξης;

- Γιατί κυρία,
τὸ χρῶμα τ’ οὐρανοῦ,
τὸ γεννᾶ τοῦ Αἰγαίου ἡ ἁρμύρα
καὶ τ’ ἀποκαΐδια τῆς γενναίας ψυχῆς.
Καθὼς τὸ χάραμα ἔρχεται ὁ Φοῖβος
καὶ τὰ μάτια μου φιλᾶ,
τὸ γαλανὸν μανδύας γίνεται εἰς τοὺς ὤμους μου.
Κι ἐγὼ κυρία,
ἐνδεδυμένος Γαλάζιος Αὐτοκράτωρ,
εἶμαι ὡραῖος μὲ σπάθαν τρανή,
μέσα εἰς τὸ ὄνειρόν μου κυρία,
γεννιέμαι ἀπὸ τὸ αἷμα.

- Μικρὲ αὐτοκράτορα, ὡραῖε,
ἡ γλῶσσα σου εἶναι ξῖφος βαρύ,
τὰ κορίτσια σὰν τὸ κλάμμα σου ἰδοῦν,
σίγουρα θὰ σ’ ἐρωτευθοῦν.
Μὰ κι ἐγὼ μικρὲ δακρύζω·
ξέρεις, ἐμένα μὲ σκότωσαν αὐτὴν τὴν ἡμέρα,
ἀλλὰ ξαναγεννήθηκα,
εἰς τῶν Ψαρρῶν τὴν ὁλόμαυρη  ῥάχη
καὶ νὰ ᾿μαι πάλι ζωντανή…
κι ἐγὼ κλαίω τώρα μικρέ.

- Κυρία,
εἶμαι πολεμιστὴς μικρός,
μὰ θὰ γίνω τρανός!
Καὶ σὰν σήμερα δὲν θὰ ᾿χω χαρά
μὰ θλῖψιν μέσα μου γιὰ τὴν  συμφορά.
Κρυμμένος ἀπ’ τὸν κόσμο θὰ ζῶ,
μὴν καὶ τὰ κορίτσια νὰ κλαίω μὲ ἰδοῦν.
Ξέρεις κυρία ἀπὸ χαρὰ κλαίω,
ποὺ ἔχω τόλμην,
ἴδιος μὲ ἐκεῖνον νὰ γίνω κι ἐγώ.

- Μικρὲ ὡραῖε πολεμιστή,
τὰ κορίτσια λαχτάραν νὰ τρέφουν γιὰ ἐσένα
καὶ νὰ ᾿ναι τὰ στήθια σου τρομερά.
Τὰ μάτια σου γλαῦκα καὶ γαλανά,
μὲ τρόμον τ’ ἀτσάλι νὰ ζῇ εἰς τὰ χέρια σου,
ἡ ἰδική μου νὰ εἶσαι ἐλπίδα ξανά.

- Κυρία μὴν κλαίῃς,
τὰ μάτια σου εἶναι λαμπρά,
πὲς μου, πῶς εἶναι τ’ ὄνομά σου;

-Μικρέ μου Αὐτοκράτορα,
θὰ μὲ βρῇς εἰς τοῦ δρόμου σου τὴν Ἱστορία,
φώναξέ με μὲ τόλμην καὶ θὰ ᾿λθω.
Τὰ πέλαγα καὶ οἱ ἀνέμοι
μὲ λένε Ἐλευθερία...

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
18-5-2011


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου