Σκέψις
Χρειάζομαι νὰ βλέπω
τὴν χαρὰ εἰς τὰ μάτια σου,
κυρίαρχον τὸ χαμόγελον
εἰς τὴν σάρκα τῶν χειλιῶν σου…
Γιὰ ὅ,τι ἄλλον,
θὰ παλέψω…
Δεσποτάκης τῆς Δαμητὸς
Ἕλλην
30-11-2019
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019
Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019
Περπάτα…
Περπάτα…
Ἐβάδισα σ’ αὐτὸ τὸ μονοπάτι,
τῶν ἄλλων τῆς γῆς θεατής·
μέχρι τὴν γέννεσιν ἔφθασα τῆς πρώτης μορφῆς,
τῆς γοητείας, τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ἀφῆς.
Ἐστάθην νὰ
θαυμάσω λίγες μονάχα στιγμές·
ἀντίκρυσα
θησαυρόν,
χαμένον ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ μάτια
κι ἦταν ἐμπρός μου ἴσως ἡ ζωή.
Μὲ πλήρωσε ἡ ἁρμονία καὶ μοῦ ᾿δωσε κρυμένα μυστικά,
τὴν ὧρα ποὺ ἐξεσποῦσε μὲ ὁργὴν ἡ καταιγίδα,
γεμίζοντας τὴν καρδιά μου μὲ κομμάτια βγαλμένα ἀπ’τὴν
δική της·
νἆναι ἡ ἐπιστροφή μου ἡλιόλουστος,
νὰ εἶναι…νὰ
εἶναι τῶν ἄλλων, ὁδός .
Περπάτα, σιγοψιθύρισα,
φίλε μου λιποτάκτη,
περπάτα, περπάτα, περπάτα,
κι ἄν εἶναι ἡ φυγή σου ἄτακτη,
μακρὺς ὁ δρόμος σου, μακρύς…
Δεσποτάκης
τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
26-11-2019.
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019
Καλλίτερος κόσμος.
Σοῦ εἶπα,
πὼς κάνεις τὸν κόσμο μου καλλίτερον.
Ἔκαμα λάθος...
εἶσαι ὁ καλλίτερος κόσμος...
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
23-11-2019
Ζωγραφικὴ σὲ παραθυρόφυλλα διὰ χειρός:
Βιολέτας Μελέτη.
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019
Ἐχθὲς μὲ τὸ φῶς.
Ἐχθὲς
μὲ τὸ φῶς.
Σὲ ἀδάμαστον ἄτι ἐσύ, τῆς ζωῆς φυγᾶς,
ἀπὸ τοῦ χρόνου ἔρχεσαι τὰ βάθη,
ἀπὸ τῆς μήτρας τὴν σιγὴ πονᾶς,
ἀπὸ τοῦ αἵματος, ἐσὺ δραπέτης,τὴν μάχη.
Ἐμιλοῦσα ἐχθὲς μὲ τὸ φῶς, γιὰ τὸ σκοτάδι
κι ἦταν ἡ φωνή σου τῆς στιγμῆς ὁ ἄρχων·
ἐπολέμησα μαζί της τὴν δική μου φυγή,
ἐσυγχώρησα, ναί, τὰ λάθη τῶν ἄλλων.
Ἐμπρός μου ἐστάθης·
φάρος ὀρθός, ἀεικίνητος,
ἀπὸ τὴν ὀργὴν τῶν ἀνέμων ἀνίκητος,
ἀπὸ τῶν κυμάτων τὸ κάλεσμα, ἀσυγκίνητος.
Μὰ σὰν σὲ εἶδα ξανὰ νὰ καλπάζῃς,
σὰν βροντὴ μὲ ὁρμήν, ἡ καρδιά μου ἐφώναξε:
δὲν εἶμαι ἐγὼ τὸ αἷμα κορίτσι,
μήτες τῆς μήτρας αἰώνιος μορφή.
Ἴσως, εἶπες, εἶσαι τὰ χνάρια τῆς νιότης τοῦ ἔρωτος,
ἴσως φωνὴ εἶσαι, μίαν ἀλήθεια ποὺ ὑμνεῖ,
ἴσως τοῦ φωτός μου ἀκόλουθος,
ἤ, σιωπὴ ποὺ ὥς φόρεμα δάκρυ φορεῖ.
Δεσποτάκης
τῆς Δαμητρὸς
Ἔλλην
19-11-2019.
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019
Οἱ λέξεις εἶσαι.
Οἱ
λέξεις εἶσαι.
Τοῦ χρόνου εἶμαι τὰ σημάδια,
τοῦ πόνου καὶ τοῦ ἄχθου ἡ τριβή·
ἡ σιγὴ τῆς χαρᾶς, τῆς αὐγῆς ἡ φυγή,
τῆς πληγῆς τὸ χάραγμα εἶμαι,
ἡ τιμὴ ποὺ ἐπάνω μου ἀφῆκαν
τὸ βίαιον πέρασμα καὶ ἡ ἀνήθικος ὀργή,
τῆς νυκτὸς ἀμίλητον δάκρυ,
τοῦ μόχθου ἡ κόπωσις ποὺ στέκει σὲ ἄκρη,
τὸ στήλωμα εἶμαι,
ἀπὸ τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ζωῆς τ’ ἀπομεινάρια…
Τῆς Πεύκης εἶσαι καὶ τῆς Ἐλάτης μυρωδιά,
τῆς βροχῆς ἡδονὴ εἰς τὸ χῶμα ποὺ σκορπᾶ,
τῆς γοητείας ἀνάγκη, νὰ ἐλευθερωθῇ ποὺ ζητᾶ·
οἱ λέξεις εἶσαι,
δειλὰ δειλὰ ποὺ ξεστομίζουν,
ἑνὸς Ποιητοῦ τὰ σφραγισμένα χείλη,
ἡ μουσικὴ ποὺ ἐγέννησαν τὰ χνάρια μου,
ἑτούτης τῆς μοναχικῆς ὁδοῦ καὶ πάλι,
ἡ ἄδεια θέσις πλάι μου
κάποιου ἀπομεσήμερου ἤ κάποιου δειλινοῦ,
σὲ κάποιο τοῦ
νοῦ μου περιγιάλι…
οἱ λέξεις εἶσαι…
Δεσποτάκης
τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
13-11-2019.
Φωτογραφία διὰ χειρός: Βιολέτας μελέτη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)