Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Τοῦ λάθους ἵστορας.






Πίναξ διὰ χειρὸς Ἄννης Κανατᾶ!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1115648918477436&set=picfp.100000970146897&type=3&theater


Τοῦ λάθους ἵστορας.

Καὶ τοὺς χρόνους μου νὰ τρέχουν ἀφῆκα
καὶ πίσωθέ τους ἀδιάφθορος ἐγὼ ἐβάδιζα·
ἤμουν ὁ ἀστεῖος ἐγώ, ὁ περιπατητής,
θαρρώντας πὼς κάποτες ἐμπρός μου θὰ τοὺς ἀπαντήσω.

Μὰ μόνον αὐτὸ ἦταν ἡ ζωή…
Πῶς καὶ ποῦ τὰ ἴχνη νὰ εὕρω,
μαζί τους νὰ πορευθῶ;

Καὶ ἐρωτῶ σε χρόνε:
Γιατί καὶ νόμος σὲ μάγεψε ποῖος,
ἐμπρός μου σὲ ὁδήγησε ποῖος,
ἄρχων
καὶ νικητὴς στεφανωμένος
τοῦ ἀγῶνος μου νὰ εὑρεθῇς;

Καὶ ἐρωτῶ σε χρόνε:
Γιατί καὶ Λόγος σὲ ἐνύμφευσε ποῖος;
Τοῦ νοῦ μου ἐσύ ῥότα χαμένη
καὶ ἵστορας τοῦ λάθους, τοῦ πάθους,
τῶν ἐρώτων μου νὰ σταθῇς;

Χρόνε ἀθάνατε, ἀδιαμέληστε τῶν πάντων ἀρνητή,
Σιωπηρέ, ἄνυδρε καὶ ἄλογε, ἀνέραστε,
 ἀνομολόγητε καὶ ἄνανδρε,
εἶμαι ἐγὼ ὁ νικητής·
Εἶμαι ἡ μόνη τῶν πάντων δημιουργία,
Χρόνε καὶ Χάος καὶ Ὕλη ἄφωτη
καὶ Μέγα Κενὸν Ἐσύ,
εἶμαι ἡ σιωπὴ ἡ Μεγίστη,
τὸ σκότος εἶμαι καὶ ἡ ἄξαφνη αὐγή,
τοῦ φλοίσβου τὸ ἄλς, ἡ κόρη βροχή,
τοῦ φύλλου ἡ πτῶσις,
τοῦ ἐμβρύου ἡ βρῶσις,
τῆς νυκτὸς τῆς καθάριας ἡ μουσική,
ἡ κραυγὴ τῆς Ἐλευθερίας εἶμαι,
ἐκ τῆς  Θεῖας ψυχῆς καὶ τοῦ ἔρωτος ἡδονή·
εἶμαι ἡ Γλῶσσα ἄχρονε, ἡ Ἑλληνική…

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
18-12-2018


Συνεχίστε την ανάγνωση »