Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Χόρεψε Λύκε


Χόρεψε Λύκε



Ἰδοῦ ἡ γῆς μ’ ἀσημένιο φωτί,

καὶ μύρια τῶν κόσμων ἀστέρια

ἡ μόνη φωνή.


Ἰδοῦ ὁ ἥλιος κι  ἡ φωτιὰ σκοτεινή,

θλῖψιν κρύβει

καὶ ἔρωτα προικισμένον μὲ ἀθάνατες κόκκινες σκέψεις.


Ἰδοῦ τοῦ λύκου ἡ κραυγή,

τὸ σερνικόν τοῦ κορμιοῦ μου τραγούδι

κι ἡ νύκτα ποὺ εἰς τὰ στήθια σου στέκει λαμπρή.


Χόρεψε Λύκε!

Ἄσε τὴν βία τῶν χειλιῶν σου,

τὴν ἀσπριά σου μὲ κόκκινον νὰ ὑμνήσῃ.


Δῶς μου γυναῖκα ἔρωτα,

αἷμα νὰ πιῶ ἀμόλυντο

ἀπ’ ἀνάξια πλάσματα τῆς αὐγῆς .


Ἰδοῦ ὁ λευκός σου νυμφῶνας,

ὁ χορὸς τοὺ ἀνδρισμοῦ

καὶ τοῦ στήθους σου ὁ ἰδρῶτας.


Ἴδοῦ ἡ ἕνωσις τῆς ἄλλης ζωῆς

ἡ βία τοῦ φαλλοῦ

καὶ τὸ αἷμα ποὺ ζεῖ τὴν ἡδονήν.


Χόρεψε ἐπάνω μου γυναῖκα,

νὰ προκάμω νὰ σὲ πιῶ,

σὰν τὴν δροσιά ποὺ στάζει ἡ Σελήνη.


 Μὰ θυμίσου σὰν μοῦ φιλᾶς τὰ χείλη,

δυὸ στάλες τὰ στήθια σου κόκκινη νὰ στάζουν ζωήν,
κάθε αἰῶνα ποὺ τὸ φῶς μὲ κοιμίζει.


Θὰ ‘ναι κραυγή ὁ ξυπνημός,

κι ὅλου θὰ ψάχνω τὰ σκότη τῶν κόσμων,

Ἐσένα γυναῖκα μὲ τ’ ἄσπριον εἰς τὰ χείλη αἷμα.


Ἀπὸ ἔρωταν σὲ αἰώνιαν γῆς,

ἀπ’ ἀλαφιασμένον χῶμα μ’ ἄρωμα βροχῆς,

τὸ κορμί σου θὰ μυρίσω.


Θὰ νικήσω τὸ βίαιον φῶς,

καὶ λουσμένος τὰ πορφυρὰ  τῆς Σελήνης

γυναῖκα τῶν ἀνέμων της, γιὰ Ἐσένα θὰ γυρίσω.




Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
15-12-2012

2 σχόλια:

  1. Επικίνδυνα διεγερτικός λόγος,
    αψηφά τις αυστηρές επιταγές της θνητότητας
    και παραμένει αθάνατος, σαγηνευτικά ερωτικός,
    ενδεδυμένος καθώς είναι με ένα μυστηριώδες σκότος
    το οποίο γοητευτικά μας καλεί
    να αγγίξουμε όλες εκείνες τις μύχιες επιθυμίες
    που κρύβονται βαθιά μέσα μας.
    Τί παραπάνω να πω;
    Συνήθως το σκοτάδι υφαίνει σαν την αράχνη
    τους βελούδινους ιστούς του,
    μα αυτή την φορά,
    ήσουν Εσύ που ύφανες το σκότος
    με λέξεις παθιασμένες
    καθιστώντας προσιτό έναν κόσμο απρόσιτο,
    ένα Σύμπαν Έρωτος κι όχι αγάπης,
    μιας και ο Έρως
    είναι η αιώνια δύναμη που κινεί τα πάντα.
    Εσύ Φίλε μου γράφεις για τον Ακατοίκητο Έρωτα,
    γιατί πραγματικά είναι λίγοι εκείνοι που ξέρουν πού ο Έρως συχνάζει . . .
    Κι ακόμα λιγότεροι γίνονται καλεσμένοι Του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἀ - γάπη....
      ἴσως ἠ μοναδικὴ λέξις ποὺ δὲν ἀπασχόλησε Καθόλου μὰ καθόλου,
      τοὺς μεγίστους τῆς παγκοσμίου φιλοσοφίας, τραγωδίας....
      μήτες Πλάτων, μήτες Ἀριστοτέλης, Εὐρυπίδης, Αἰσχύλος, Σοφοκλῆς,Ἡράκλειτος καὶ οὐκ ἐστίν αὐτῶν ἀριθμός,
      μήποτες ἀνέλυσαν τὴν λέξιν αὐτὴν,
      μὲ τὸ ἴσως στερητικόν Ἄλφα εἰς τὸ ξεκίνημά της....
      Αὐτὸ καὶ μόνον μὲ βάζει σὲ σκέψεις!
      Τὰ πάντα εἶναι ἔρωτας!
      Ὅταν Αὐτὸς ὠνομάσθη ντροπὴ ἀπὸ τὸ σύστημα....
      μοῦ ἔμαθαν τὴν λέξιν Ἀ - γάπη.....

      Διαγραφή