Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Ὁ Λόγος εἶμαι

Ὁ Λόγος εἶμαι

-- Ποιὸς εἶσαι ἐσὺ ποὺ γιὰ ἐμένα μιλᾶς,
ποὺ τραγουδᾶς τὸν ἥλιον μου,
πίσω ἀπὸ τὸ θλιμμένον Αἰγαῖον μου,
 πίσω ἀπὸ τοὺς ἤχους ποὺ γεννᾶ τὸ Ἰόνιον μου;




Ποιὸς εἶσαι ἐσὺ ποὺ ἀγγίζεις ἀνέμους,
ποὺ τὸ χῶμα εὐλογεῖς μὲ θυμάρι
καὶ τὸ αἷμα ὑμνεῖς,
ποὺ βαθιὰ ῥιζώνει τ’ ἀνέσπερα δεντριὰ
καὶ τ’ ἀνίστορον πεῖσμα
τῆς ἀγούνατης πετριᾶς μου;

 Ποιὸς εἶσαι ἐσύ, πέ μου, ποιός,
ὁποὺ μὲ μίαν σου λέξιν ὁ σκοτεινός,
γαλάζιος γίνεται οὐρανός,
ὁποὺ ἀπὸ τοῦ κύματος τὴν ταραχὴν καὶ ἀγριάν,
γιαλὸν τῆς κύπριδος γεννᾶς καὶ ἀγκαλιάν;

 -- Ὁ Λόγος εἶμαι τοῦ Φωτός, τῆς ψιχαλιᾶς,
τοῦ ἀνεμομένου βράχου πελάου καταμεσῆς,
τῆς πρωινῆς τ’ Ὀλύμπου μυρωμένης ξυπνητιᾶς·
ὁ λευκὸς εἶμαι ἀφρὸς π’ ἀγγίζει ὁ ἐρωδιός,
ὁ πόνος τοῦ ἀνέμου εἶμαι, ποὺ σκίζει ὁ ἀετός,
ὁ ποιητὴς εἶμαι τῆς γῆς αὐτῆς, τῆς εὐμορφιᾶς,
τῆς λευτεριᾶς…

 Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
2-6-2012

2 σχόλια: