Τοῦ λάθους ἵστορας.

Πίναξ διὰ χειρὸς Ἄννης Κανατᾶ!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1115648918477436&set=picfp.100000970146897&type=3&theater

Τοῦ λάθους ἵστορας.

Καὶ τοὺς χρόνους μου νὰ τρέχουν ἀφῆκα

καὶ πίσωθέ τους ἀδιάφθορος ἐγὼ ἐβάδιζα·

ἤμουν ὁ ἀστεῖος ἐγώ, ὁ περιπατητής,

θαρρώντας πὼς κάποτες ἐμπρός μου θὰ τοὺς ἀπαντήσω.

Μὰ μόνον αὐτὸ ἦταν ἡ ζωή…

Πῶς καὶ ποῦ τὰ ἴχνη νὰ εὕρω,

μαζί τους νὰ πορευθῶ;

Καὶ ἐρωτῶ σε χρόνε:

Γιατί καὶ νόμος σὲ μάγεψε ποῖος,

ἐμπρός μου σὲ ὁδήγησε ποῖος,

ἄρχων

καὶ νικητὴς στεφανωμένος

τοῦ ἀγῶνος μου νὰ εὑρεθῇς;

Καὶ ἐρωτῶ σε χρόνε:

Γιατί καὶ Λόγος σὲ ἐνύμφευσε ποῖος;

Τοῦ νοῦ μου ἐσύ ῥότα χαμένη

καὶ ἵστορας τοῦ λάθους, τοῦ πάθους,

τῶν ἐρώτων μου νὰ σταθῇς;

Χρόνε ἀθάνατε, ἀδιαμέληστε τῶν πάντων ἀρνητή,

Σιωπηρέ, ἄνυδρε καὶ ἄλογε, ἀνέραστε,

 ἀνομολόγητε καὶ ἄνανδρε,

εἶμαι ἐγὼ ὁ νικητής·

Εἶμαι ἡ μόνη τῶν πάντων δημιουργία,

Χρόνε καὶ Χάος καὶ Ὕλη ἄφωτη
καὶ Μέγα Κενὸν Ἐσύ,

εἶμαι ἡ σιωπὴ ἡ Μεγίστη,
τὸ σκότος εἶμαι καὶ ἡ ἄξαφνη αὐγή,

τοῦ φλοίσβου τὸ ἄλς, ἡ κόρη βροχή,
τοῦ φύλλου ἡ πτῶσις,
τοῦ ἐμβρύου ἡ βρῶσις,

τῆς νυκτὸς τῆς καθάριας ἡ μουσική,
ἡ κραυγὴ τῆς Ἐλευθερίας εἶμαι,
ἐκ τῆς  Θεῖας ψυχῆς καὶ τοῦ ἔρωτος ἡδονή·
εἶμαι ἡ Γλῶσσα ἄχρονε, ἡ Ἑλληνική…

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς

Ἕλλην

18-12-2018