Ἀπόσπασμα ...
Ἀπὸ παιδιὰ πορευθήκαμε
μ’ ἕνα
μολύβι
καὶ
τσακισμένα
μπακαλόχαρτα.
Μεγαλώσαμε
μὲ μύριες
λέξεις
ὄμορφες
νὰ ᾿χουμε εἰς τὰ χείλη
καὶ ὠριμάσαμε
μὲ τοὺς φίλους
ὅλους
γράφοντας
νὰ
προχωροῦν.
Μὰ μονάχα ἐμεῖς οἴδαμε
πὼς ὅσον ἐμπρὸς
βαδίζουν,
τόσον πίσω
μένουν…
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
19-9-2015
Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΕ,ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ-ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ-ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ!ΕΥΓΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕὐχαριστῶ σε!
ΔιαγραφήΑἰσθάνομαι πὼς κάτι ἔκαμα σὰν διαβάζω τὸ σχόλιόν σου!
Καὶ πάλι εὐχαριστῶ!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή