Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Ἡ γῆς, ἡ θάλασσα καὶ τὸ φῶς




γς, θλασσα κα τ φς

Θλω ν βγ π τν κσμο ἑτοτον,
ν γερω ες τ μικρτα μου πσω,
ες τν ξοχν πο μεγλωσα
κα σν τ πρω ξυπνοσα,
ν τρξω ξω…

κει,
γς, θλασσα κα τ φς,
πο μοσχομριζαν καλοκαρι,
τ γλυκ τς παιδικς μου ψυχς καλοκαρι…
κειά, πο μητρα βαστοσε λεμνι κα μαχαρι,
γι τς θαλσσης τς προσφορς,
κειά, πο τ θρισμα π’ τς πευκοβελνες,
μονχα νανορισμα θυμμαι πς ταν μεσημεριανν…
κειά, πο τ ψωμ ταν γλυκ,
τ νερν καθριον
κ’ λι, ντομτα, τ τυρ,
μελωδα τς μμου κα τς ετυχας ταν,
τς παιδικς καλοκαιρινς μου ψυχς…

Δεσποτκης τς Δαμητρς
λλην
15-6-2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου