Ἔκθεσις.
Ἡ ὥρα ποὺ ἒζητοῦσες ἀπὸ τὸν χορόν
εἰς τοῦ κόσμου νὰ σταθῇς τὸ μέσον
κι εὐθὺς μὲ λίκνισμα νὰ χαιρετήσῃς,
ἡ ὥρα ποὺ ἐζητοῦσες τὸ χάδι ἀπ’ τ’ ἀγέρι,
νὰ κρατηθῇς ἀπὸ ἀνθρώπου τὸ χέρι
κι εὐθὺς μὲ βῆμα ὀρθὸν νὰ πατήσῃς,
ἡ ὥρα ποὺ ἐζητοῦσες νὰ λατρέψῃς δυὸ μάτια,
ν’ἀντικρύσῃς μαζί τους τὰ ῥηχὰ καὶ τ’ἀγνάντια
κι εὐθὺς στὴν καρδιά τους νὰ θὲς νὰ μιλήσῃς,
ἡ ὥρα αὐτὴ ποὺ προσμένεις,
δὲν καρτερᾶ σε
εἰς τὴν ἄκριαν κάποιου δρόμου μακρυνοῦ·
εἶναι γερὰ γαντζωμένη
ἀπὸ χρόνους εἰς τοὺς ὤμους σου
καὶ ἀρνεῖσαι θαρρῶ νὰ τὴν ἐκθέσῃς ἐμπρός σου….
Δεσποτάκης
τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
21-10-2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου