Ὡραία Ἐσύ
Ὡραία ἐσὺ δροσιὰ τῶν φύλλων,
πιστὴ τῆς μοναχικῆς λιμναίας θεᾶς,
τῆς Ἀρτέμιδος ἐλάφι ξανθόν,
τὴν βροχὴν τοῦ βουνοῦ ν’ ἀγαπᾶς.
Ὡραία τοῦ αὐγούστου ἐσὺ θέρμη,
ἐραστής σου ὁ δραπέτης νοτιᾶς,
τοῦ Ἑρμέα ταχὺς συνάγγελλος,
τὴν σταχτιὰ συννεφιὰ ἀγκαλιὰ νὰ κραττᾶς.
Ὡραῖον ἅρωμα ἐσὺ τῶν ἀνθῶν,
θηρευτὴ τῆς χαρᾶς τῆς μοιραίας ματιᾶς,
τῆς σελήνης ἀχνὴ ἀστροφεγγιά,
εἰς τὸ ἔρημον χάραμα μὲ χαρὰ νὰ μιλᾶς.
Ὡραία ἐσὺ τοῦ πελάου ἀνταύγια,
σύγκοιτη τῆς ξενιτεμένης ἀκρογυαλιᾶς,
τοῦ Δηλίου ξάγρυπνον μάτι,
εἰς τὸ ξεγύμνωμα τῶς ἀφρῶν νὰ πετᾶς.
Ὡραῖον ἐσὺ βλέμμα τῶν θηλυκῶν,
ἄγριον λευκόν, τῶν Κενταύρων φοράς,
τοῦ Διὸς κεραυνοῦ ἡ σιγή,
εἰς τὴν θλῖψιν ἐμπρὸς νὰ μὴν σταματᾶς.
Ὡραία ἐσὺ γαλάζια τοῦ χρόνου θεά,
Φωνὴν Ἑλληνίδαν ἐσὺ λαχταρᾶς,
τοῦ Ὁμήρου τὴν γλῶσσα νὰ ἔχῃς ἱεράν,
ὅρκον νὰ δώσῃς πὼς γι’ αὐτὴν πολεμᾶς.
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
27-5-2011...
