Χρώματα μύρια

Χρώματα μύρια

Ἦταν εὔμορφον τῆς ζωῆς ξημέρωμα

καὶ εἰς τὴν ἄκριαν ἐστεκόμουν τῶν βράχων,

καμαρωτοὶ ποὺ ἐστέκοντο τῆς θαλάσσης ἐμπρός·

ἀρχὴ μιᾶς στιγμῆς τῆς πρώτης μητρός.

 

Ἐγευόμουν τὴν λιασμένην τοῦ ἀνέμου ἁρμύραν·

μὲ πάθος ἐμύριζα τὸ ζηλευτὸν τοῦ ἡλίου φῶς,

σὰν ἐχρύσωνε, ὡς ἅγιος μὲ μῦρον,

τὴν ἄγριαν κορμοστασιάν τους.

 

Ἄκουα σὰν μέθη τὰ λόγια,

μύησις ἀρχαίων θεῶν, τοῦ φλοίσβου εὐχή,

ὁποὺ ἐπάνω τους ἀφῆκε τὸ κῦμα,

σὰν ἀπ’τὰ βάθη τὰ ἥμερα, τ’ ἄγρια, ὁμιλοῦσε τὸ ποίημα.

 

Ὡς πέλαγον ἑλληνικόν, γαλάζια, ἀμύθητα,

χρώματα μύρια σὲ ἀκατέργαστη παλέτα,

σπόρος ποὺ ἄφησε ἡ φωτιὰ στὴν καρδιά μου,

τὴν ὥρα ποὺ ἐγέννησε τὴν μικρή μου Μαριέττα.

 

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς

Ἕλλην

1/2/2024

 

 

 

 

Συνεχίστε την ανάγνωση »

Ἐμεῖς, οἱ Ἱεροὶ Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες.

 

Ἐμεῖς, οἱ  Ἱεροὶ   Ὀλυμπιακοὶ  Ἀγῶνες.

Τὸ κάλλος καὶ ἡ ἀρίστη παιδεία,
ὁδήγησε τὸ πνεῦμα τῶν προγόνων μας,
εἰς τὴν δημιουργίαν μας.
Ἐμεῖς ἡ Εἰρήνη,
ἐμεῖς ὁ Ἀγών,
ἐμεῖς ἡ Ἐλευθερία.
Καὶ ἐστὶν Κότινος δι' ὑμᾶς,
ἐκ τῶν ἀρίστων πρὸς τοὺς ἀρίστους!

Περάσαν χρόνοι μεγαλωμένοι
εἰς τοῦ κάλλους τὸ μεγαλεῖον·
μὰ ἦλθεν τὸ 393 ὁ μικρὸς θεοδόσιος,
κι ἔφερεν σκότος νὰ κυβερνήσῃ.
Πρῶτα μᾶς κατήργησε
κι ἔπειτας Ἀκαδημίες τέλος…
Παιδεία πάπαλα!

Καὶ τότες οἱ βάρβαροι ἐθριάβευσαν.
Ἀντίγραφα ἔκτιζαν Ἑλλήνων,
γιὰ νὰ μετριοῦνται ὡς πολιτισμένοι,
μὰ δὲν εἶχαν κἄν ἀφοδευτήρια…
ἦσαν κῶλοι χεσμένοι!

Ἡ πόλις τοῦ φωτός, χάχάχάχά! Παρίσι!!!!
Ἡ πατρίδα τῆς χολέρας,
τοῦ ποντικοῦ ἡ γῆ ἐπαγγελίας!

Οἱ γάλλοι βάρβαροι,
ἀνακάλυψαν τ’ ἀρώματα καὶ τὰ ἐξέλιξαν,
διότι δὲν γνώριζαν τί ἐστί πλύσιμον!
Φοροῦσαν περοῦκες,
διότι τὸ λούσιμον…μαθηματική ἐξίσωσις!
Καὶ ἡρωισμός! Βλέπε γραμμή Μαζινώ!

Οἱ ἄγγλοι βάρβαροι,
μεθοῦσαν περί τὸ ἔτος μηδέν,
τρώγοντας τὸν νεκρὸν πατέραν τους
καὶ πηδῶντας ἐλεύθερα μητέρες καὶ ἀδελφές,
μαρτυροῦν Ἰούλιος Καίσαρας καὶ Στράβων εἰς τὰ Γεωγραφικά.
Καὶ ἡρωισμός,
ἡ γριὰ ἐλισάβετ ὑπέγραφε,
μόλις μιὰ γεννιά πίσω μας,
τὸ κρέμασμα τῶν ἀνθῶν τῆς Ἑλληνικῆς μας Κύπρου!

Οἱ γερμανοὶ βάρβαροι,
ἀνακάλυψαν τὸ 700 μ.χ. τὴν γραφήν,
κι ἔμαθαν νὰ περπατοῦν εἰς τὰ δύο,
καὶ ἡρωισμός,
ὅταν ὁ Ἕλληνας τὸν ἔπλενε,
γιὰ νὰ τοὺς πηδήξῃ καὶ νὰ τοὺς καταστρέψῃ!
Κι ὅλοι αὐτοὶ καὶ οἱ ἄλλοι καὶ ἄλλοι κι ἄλλοι,
ἔκλεβαν πολιτισμόν, γλῶσσαν ἔκλεβαν!
Ζοῦν γιὰ νὰ μᾶς μισοῦν
κι ἐφόσον πάντα ἦταν νικημένοι,
ἐγκατέλειψαν τὴν ἀνδρείαν, ὅση εἶχαν
καὶ μᾶς ἔπεισαν πὼς εἴμεθα ῥατσισταί!

Πήξαμε ἀπὸ βαρβάρους!
Τοὺς σιτίζομεν καὶ ὡς ἀντάλλαγμα,
φωτιὰ καὶ τσεκούρι μᾶς δίδουν.
Δυστυχῶς Ἕλληνες,
ἐδῶ κάπου τελειώνει τὸ κεφάλαιον τῆς Ἐλευθερίας,
τῆς Ἐλλάδος…
σὲ 2 – 3 ἀπὸ σήμερον γεννεάς,
τουριστικὴ ἀτραξιὸν θὰ εἶναι μὲ φουστανέλα,
ὅπως οἱ Περουβιανοὶ εἰς τὸ Μοναστηράκι,
οἱ Ἰνδιάνοι εἰς τὴν ἀμερικήν
καὶ ἐμᾶς, ὁποὺ τὸ κάλλος καὶ ἡ ἀρίστη Παιδεία ἐδημιούργησαν,
μᾶς κάμνουν σήμερον οἱ βάρβαροι, πανήγυριν,
στεφανώνοντας μὲ ἀργύριον ἐκ τῶν ἀχρήστων τοὺς ἀχρήστους.

Καὶ ἀπὸ τὸ Ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος Φῶς,
οἱ τρυπιοκώληδες τσιγάρα ἀνάβουν.

Ἐμεῖς, οἱ Ὀλυμπιακοὶ Ἱεροὶ Ἀγῶνες,
ἔχομεν σταματήσει νὰ τελούμεθα ἀπὸ τὸ 393,
μὲ τὴν εὐλογίαν τῶν παγκοσμίων σκοταδιστῶν,
ὁποὺ μᾶς ἔπεισαν,
πὼς εἴμεθα μόνον δοῦλοι…τοῦ θεοῦ…..

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
30-7-2012 

Συνεχίστε την ανάγνωση »